Od zawsze trwa odwieczna walka płci. Kobiety kontra mężczyźni, czy jak kto woli mężczyźni kontra kobiety, choć to drugie można by uznać za dyskryminację. Dlaczego tak jest i skąd ta odwieczna rywalizacja się wzięła nie wiadomo. Faktem jednak jest, że mijają lata, dekady, wieki, a konflikt jak trwał, tak trwa i ma się całkiem dobrze, mimo złudnych nadziei, że w dwudziestym pierwszym wieku nie ma po nim śladu.
Szukając przyczyn oburzenia kobiet względem ich dyskryminacji, musimy cofnąć się daleko w przeszłość, choć i tak nie gwarantuje nam to sukcesu. Znamy z lekcji historii starożytny Egipt i inne starożytne cywilizacje. Żadne źródła nie podają, jakoby w tamtych odległych czasach kobiety traktowane były źle. Owszem królowało wtedy niewolnictwo i takimi niewolnikami były również kobiety, ale nie były one zmuszane do morderczej pracy tak jak ich partnerzy. Mimo braku wolności, zajmowały się domem i dziećmi. No, chyba że ktoś twierdzi, że w ten sposób faraonowie dyskryminowali płeć piękną, to w takim razie zachęcam do uruchomienia wyobraźni.
Kobiety zawsze były ozdobą dworu. Tak w Egipcie, jak i w Imperium Osmańskim, miały za zadanie wnosić piękno w grube ściany dworów jaśnie panujących władców. Te, którym udało się znaleźć najbliżej władcy, żyły jak królowe i to obojętnie czy chodzi o mieszkanki haremu sułtańskiego, czy niewolnice usługujące faraonom. Były one wszystkie traktowane wyjątkowo i niczego im nie brakowało.
Najgorzej sytuacja z dyskryminacją kobiet wyglądała w drugim tysiącleciu naszej ery. O ile w średniowieczu nie zaprzątano sobie głowy tak błahymi sprawami jak szukanie dziury w całym przy podejściu do podziału społeczeństwa ze względu na płeć, tak późniejsze lata przyniosły duże zmiany niestety na niekorzyść partycypacji. Kobiety nie miały prawa głosu i nie chodzi w tym miejscu o prawo głosu w kwestii wyborów i tym podobnych, ale w ogóle marginalny udział w życiu jako takim. Świat zdominowali mężczyźni, którzy uważali się za lepszych, mądrzejszych, bardziej świadomych. Kobiety zostały zepchnięte na margines społeczeństwa, a ich rola ograniczała się do prowadzenia domu, opieki nad dziećmi i usługiwaniu swojemu panu i władcy w postaci męża. Nic dziwnego, że kobiety zaczęły się dopominać właściwego traktowania i uznania ich wartości na świecie. Na całe szczęście udało im się z biegiem czasu wywalczyć właściwe prawa i na tą chwilę są pełnoprawną częścią świata na równi z mężczyznami. Pracują, spełniają się w życiu zawodowym, wchodzą w składy rządów lub same rządzą krajami.
To, co jest przerażające w dzisiejszym świecie, to zacieranie się płci, ze względu na wygląd zewnętrzny. Jeszcze kilka lat wstecz, mężczyznę od kobiety odróżniał w pierwszej kolejności ubiór. Wiadomo, kobieta subtelna i delikatna najczęściej występowała w sukniach, zgrabnych pantofelkach. Mężczyźni natomiast w eleganckich garniturach, krawacie i meloniku. Kolejne lata coraz bardziej zacierały te podziały. Zaczęły kobiety, które „wskoczyły” w męskie spodnie. Moda przynosiła coraz śmielsze metamorfozy, jak mężczyzna w butach na szpilce, czy nawet w sukience, a kobieta w męskiej koszuli i traperach.
Niestety takie obrazy przeniosły się na nasze ulice. Dziś można mieć problem, by na pierwszy rzut oka odróżnić mężczyznę od kobiety i odwrotnie. Dotyczy to zwłaszcza młodej części społeczeństwa. Dziś nikogo nie dziwi (a może jednak dziwi) makijaż u faceta, pomalowane paznokcie, czy farbowane włosy, a zabiegi takie jak doczepianie rzęs, czy różne korekty urody za pomocą botoksu i innych ingerujących w wygląd środków są na porządku dziennym.
Świat się zmienia, niesamowicie idzie do przodu pod względem technologii, przemysłu, innowacji. Ten pędzący świat nie jest zły, pod warunkiem, że ludzie pozostaną ludźmi. Zacieranie się podziału na płeć to nie jest dobra strona tych zmian. Mimo braku społecznego podziału kobiet od mężczyzn, obie płcie powinny zachować swoją odmienność, a co więcej, powinny wręcz ją pielęgnować i cieszyć się tymi widocznymi różnicami. Jak będzie w przyszłości, okaże się już niedługo.
